in the rebound: Barbate - Vila Real

Na het gebruikelijke aapjes-kijken in Gibraltar zijn we door gegaan naar Barbate. De plannen waren om in een keer door te gaan naar Vila Real de San Antonio. Mijn ouders ‘wonen’ daar al weer jaren en ook hun boot ligt daar. Het is leuk om daar weer eens een paar dagen te zijn. Marieke en ik zijn er al vaker geweest, maar dat is toch alweer wat jaartje geleden. Toen zagen we al de vertrekkende boten in de haven en droomde wij al van een eigen reis!

Op weg naar Vila Real komen we allerlei verschijnselen tegen . Onder andere die van orkaan Nadine. We hebben langer stroom tegen in de Straat van Gibraltar en als we dan uiteindelijk rond Cabo Trafalgar stroom mee krijgen komt de boot zowat op zijn kop te staan. De deining loopt in zo’n korte tijd op van 1 naar een dikke drie meter en doordat de stroom tegen de deining in staat worden de golven zo steil als de Matterhorn.

 

Niet iedereen vindt dit prettig en omdat we wel erg veel onder water vertoeven besluiten we om te draaien en twee uur terug te varen naar Barbate. Ik zeg tegen mijn vader dat als het zo doorgaat ik nog het risico loop om met een camper door de Ardeche te moeten gaan en daar heb ik voorlopig nog geen zin in. Dit leven bevalt me veel te goed!

 

De boot droogt onderweg langzaam op maar als we liggen gaat het erg regenen. Na twee dagen van wind en regen gaan we verder en zien een dikke depressie over Barbate schuiven terwijl wij naar het noorden varen. Later horen we van het noodweer in zuid-Spanje. Fijn dat we er zelf alleen op een afstandje getuigen van zijn geweest! Onderweg naar Vila Real worden we getrakteerd op makreel, tonijn en dolfijn. De eerste twee aan mijn haak(!) en de laatste, een hele school grijze dolfijnen, die een super spectaculaire show opvoerden met kunstjes en al.

In het donker lopen we de haven binnen. Het is goed opletten vanwege alle zandbanken en de onverlichte tonnen. Eenmaal binnen genieten we van heerlijke verse sushi. Er liggen veel andere zeilers die grote plannen hebben.  Dat is wel wennen voor ons. We hebben nog maar weinig mede reizigers met dezelfde plannen gezien de afgelopen 13 weken. Het is gaaf om al deze goed uitgeruste boten te zien. Het doet ons beseffen dat we met iets heel bijzonders bezig zijn. Het is erg gezellig om met iedereen te kletsen. Zo komen we weer in een nieuwe fase van onze reis!

We hebben de afgelopen 13 weken genoten van de Middellandse Zee. Nu we deze verruild hebben voor de Atlantische Oceaan, zijn we in een heel ander deel van de wereld terecht gekomen. We gaan naar onbekende landen. Tot nu toe zijn het bekende bestemmingen geweest. De afstanden worden groter dus langer op zee. Als dat meer vis oplevert, laat maar komen, de sojasaus staat paraat!