Gibraltar

Het is zaterdag en we liggen sinds gisteren in Gibraltar. We hebben een snelle tocht gehad vanaf Ibiza. Wel in het begin en aan het eind de motor nodig gehad vanwege windgebrek. Voor het eerst tijdens onze reis hebben we meer zeiluren dan motoruren. Gelukkig want ik begon te denken dat de mast slecht een cosmetisch item was. Welnu hij heeft zijn nut bewezen met alle tierelantijnen die er bij horen.

Op een gegeven moment liepen we 9,1 mijl per uur! Als je het omrekent naar km dan is dat maar 16.65 km. Fietsen met de mannen gaat veel sneller. Het is dus maar hoe je naar snelheid kijkt! Voor onze Mare Liberum is het in ieder geval erg snel.

 

We liggen in een heel mooie haven in het hartje van Gibraltar. De main street is ongeveer 246 meter van de boot en ik kreeg het gevoel toen we binnenkwamen dat we het St Katherine's dock in Londen binnenvoeren. Het kan ook aan de beschaafde en uitermate beleefde engelse havenmeester op de marifoon hebben gelegen. Alles is hier bijna overdreven Engels.

 

De mensen hier voelen zich ook meer met Engeland verbonden dan de Engelsen zelf. Misschien wel logisch als je weet dat buurman Spanje je het liefst ziet vertrekken en je afhankelijk bent van de Engelse regering. Het zal ook ongetwijfeld er mee te maken hebben dat als je ver van huis bent je afkomst een band schept. Kijk maar hoe Nederlanders reageren als ze in het buitenland medelanders tegen komen. We blijven hier nog een paar dagen liggen. We liggen lekker in een haven en dat bevalt even prima. Het is een rustige haven en alle faciliteiten zijn prima. We hebben gisteren uitgebreid gedoucht en het is weer fijn om gewoon van je boot af te kunnen stappen en weg te lopen.

De prijs is een lachertje, 13,50 engelse pond per nacht, ongeveer 16 euro. Dat hebben we nog nergens betaald. Het gemiddelde voor de middellandse Zee is €50.- (met vaak veel minder faciliteiten). Dus  dat scheelt nogal. Drie nachten voor de prijs van een.

Vandaag komen ook mijn vader en moeder aan boord. Ze zijn nu met de bus onderweg vanuit Portugal. Ze varen lekker mee naar Vila Real de San Antonio, op de grens van Portugal.
We halen ze straks op bij het busstation. Weer heel leuk om ze weer te zien en samen te varen.


Het scheepsjournaal van week 11 hebben we ook weer op de blog gezet!