De oversteek: Dover Strait

Just another oversteek! Of toch niet? Nee, dit is geen ‘gewone” oversteek. Het is (voorlopig) de laatste! De oversteek van Falmouth naar de Roompotsluis is een korte oversteek (350 mijl). Alles omstandigheden zitten mee. Er staat een matige wind, de radar doet in de mist zijn werk goed, we hebben weinig deining, hebben het tij bijna overal mee, niemand is zeeziek en na een hele uitvoerige inspectie door de Border Force midden op het Engels kanaal mogen we doorvaren. Op papier een appeltje eitje!

Dat valt tegen. Feitelijk is het wel zo, maar gevoelsmatig echter niet! Voor mij is dit mentaal een rollercoaster. Iedere mijl word ik heen en weer geslingerd tussen hier, nu, naar huis gaan en het geweldige jaar dat achter ons ligt. Een jaar met zoveel mooie momenten, zoveel geluk, plezier, ontdekkingen, reflectie, moois, diepgang, zoveel, zoveel, zoveel van alles! Een jaar waar tijd nauwelijks een rol speelt en de agenda alleen door ons bepaalt wordt. Je aan niemand hoeft te verantwoorden voor de keuzes die je maakt. Een jaar echt leven in het nu!  

We hebben het lang moeilijk gevonden om hoogtepunten te benoemen. Nu tijdens deze oversteek lukt het makkelijk! De sfeer aan boord is weliswaar goed en gezellig, maar op zondag zijn we allemaal, op onze eigen manier, bezig met het afsluiten van de geweldige tijd! Om en om roept er wel iemand: “zullen we omdraaien?...nu kan het nog”. Het besef dat onze ontdekkingsreis er bijna op zit, begint te landen!  Alle ervaringen, indrukken en schitterende herinneringen nemen we mee naar huis. Deze geweldige reis hebben we echt als gezin gemaakt en we zijn er in gegroeid!  We hebben er van genoten.

Maandag zijn we bezig met het aftellen van de mijlen. Na het oversteken van Dover Strait gaat het snel. Via de Franse en Belgische wateren zijn we rond 18.00uur echt in Nederland. Een bijzonder moment. Voor ons zien we Neerlands trots, de Deltawerken. Bij de sluis wacht, geheel onverwacht Giel ons op. Super leuk.  We varen nog door naar Zierikzee. De Oosterschelde voelt vertrouwd. We hebben een schitterende zonsondergang en net voordat de nacht valt knopen we vast in Zierikzee. We hebben het toch maar gedaan!  Ik ben trots op Bas en hij op mij! Samen zijn we apetrots op onze meiden!

Met heel veel energie komen we weer thuis! We hebben zin in het nieuwe begin!

scheepsjournaal week 52