dinsdag 18 juni 2013

Oversteek Azoren - Oostende (dag 1 - 18 juni)

Logboek
Tijd: 19.00 UTC
Positie: 39°13N en 28.04W
Afgelegde afstand: 49 mijl
Nog te gaan: 1500 mijl (tot Oostende)

Scheepsjournaal
Bijna thuis…! Dat is het gevoel een beetje. De zee is nog niet helemaal uit onze benen van de oversteek vanuit Bermuda. Dat heeft als voordeel dat niemand hoeft te wennen aan de bewegingen van de boot. We zitten meteen in een cadans en het lijkt alsof we niet op de Azoren zijn geweest en een héle lange oversteek aan het maken zijn. Een oversteek van ruim 3400 mijl! Weten we meteen hoe het zal voelen op de Pacific van de Galapagos naar de Markiezen!
Om 8 uur willen we los. Dat gaat hem niet worden. Ik ben om 7.30u als eerste wakker. Gisteren zijn we nog lang bezig geweest met het installeren van de nieuwe Navioncs kaart op de Ipad. We kwamen namelijk tot de ontdekking dat we buiten de plotter weinig van het Engels kanaal hebben. Die apps bieden dan toch wel een geweldige uitkomst. We kunnen nu dus up to date vertrekken. Samen met Lijntje loop ik naar de bakker. We kopen verse 30 broodjes en 5 (overheerlijke) Portugese zoete broodjes. Wat vindt ze het leuk die Lijn om alles uit te zoeken! Als ik afreken schrik ik…. € 8.50.- Dat kan toch niet! Op bermuda betaalde ik dat voor anderhalf brood. Lijntje grist de zak moet zoetigheid van de toonbank en loopt er lekker mee te zwieren. Op de boot is Bas buiten met de laatste dingen bezig en hij gaat vervolgens naar het havenkantoor om te betalen en naar de douane. Ook al is het Europa, je moet hier gewoon uitklaren. We weten eigenlijk niet of we nu, wat de bestemming dan ook wordt, nog een keer moeten inklaren!

Ondertussen dat Bas weg is, bel ik nog wat mensen. Tijdens een van deze telefoontjes komt onze Duitse buurman langs. Hij gaat weg. Ik vertel hem dat we dadelijk willen vertrekken. Hij gaat alleen even douchen. Degene met wie ik aan de telefoon ben is verrast. Wat ben jij nu aan het doen? Even checken of hij niet weggaat en wij gewoon wegkunnen als Bas (ooit) terugkomt. Dat duurt en dat duurt! Het is druk op het kantoor en hij komt de bemanning van de Bella tegen. Zij zijn precies tegelijk met ons uit Bermuda vertrokken en komen net binnenvaren! Ze hebben er dus 4 dagen langer over gedaan. Ze hebben de hele reis geen motor aangehad. Dat verklaart veel. Nagenoeg alle boten die hier nu liggen (zowel van onze maat boot, maar ook de grotere 40 en 50 ft) hebben er 14 dagen over gedaan. Misschien de een 13 dagen en 20 uur en de ander 14 dagen en 2 uur! Zij zijn dus echt een uitzondering. Het is heel leuk om ze nog even te zien voordat we losgooien!

Dan is het eindelijk zover, we kunnen los. Onder luid getoeter en gezwaai van de Gaia, de Waltzing Mathilda en de Dixbay varen we weg. Dat proberen we in ieder geval. De Duitse buurman heeft zich namelijk niet losgemaakt en wij varen er vooruit tussenuit. Dat is het plan. Het wordt een krappe bedoeling en ik moet de boot voor ons goed afhouden, want het is toch wel heel krap. Het gaat goed, maar we zijn wel eens charmanter vertrokken. In de baai zwaaien we ook nog naar een aantal bekenden.

Daar gaan we dan. Het eerste dat we buiten doen is ontbijten, want dat is er bij ingeschoten. Voor het eerst in maanden hebben we kaas gekocht die, vooral Frederique, lekker vindt. In Nederland vond ze kaas zo lekker en de hele reis heeft ze bijna geen kaas op. Er zat niks van haar goesting bij. De kaas van hier gelukkig weer wel. Dus we eten heerlijke broodjes met kaas en komkommer. Ik merk dat ik trek heb en laat het me goed smaken. Ondertussen hebben we het alweer heel druk. We hebben namelijk hele grote grijze dolfijnen gespot. Het zijn er zoveel en ze bewegen zo elegant. We zetten er koers naartoe. We blijven er een tijdje bij hangen en gaan dan weer verder. Heel mooi plaatje met de Pico op de achtergrond. Nog geen 10 minuten later weer dolfijnen. Nu kleinere. Weer heel veel. Weer er naartoe. Zo komen we nooit thuis……

Het blijft machtig mooi om te zien. Ze hebben zin om te spelen bij de boeg en laten allerlei heerlijke kunstjes zien. Vanaf dan stopt het eigenlijk niet. De hele middag zien we dolfijnen rond de boot. Ze zwemmen in grote getalen hier rond. Ze zitten echt overal. Liedewij zegt op een gegeven moment. "Mam, maak jij maar een foto, dan blijf ik mijn filmpje kijken!". Dat is toch wel erg he! De dolfijnen springen regelmatig heel hoog uit het water. Het lijkt echt alsof ze ons komen uitzwaaien.

De meiden kijken een filmpje (of twee), Bas slaapt tussendoor en ik zit lekker buiten. In de middag eten we onze zoete broodjes op. Ik heb het koud. Doe een fleece, een lange broek en sokken aan! Ik vermaak me opperbest met de Gopro en als Bas wakker is zijn we er samen van alles mee aan het uitproberen. Leuk. We hebben ondertussen drie koks aan boord. Alle pannen en het bestek wordt uit de kastjes gehaald en ze hebben het er maar druk mee. Ik hoor allemaal hele lekkere gerechten uit Nederland. Nog even geduld meiden!

We eten verse nasi en als toetje straciatella yoghurt. Tijdens het eten kijken Bas en ik elkaar aan, want we hebben alleen voor vandaag echt verse spullen gekocht. Vanaf morgen gaan we aan de blikken. Ondanks dat ze heel lekker zijn, gaat er echt niks boven vers! Tijdens de afwas blerren we mee op Blof. Het wordt beter zingen ze…. Kan dat?! Halen we Concert at Sea nog? Volgend jaar liggen we er in ieder geval heel dicht bij. Eerst even via Oostende voor de mosselen met friet!

Het is vandaag raar weer! In de wind is het koud. We beginnen met een beetje tegenwind en daarna varen we aan de rand van het Azoren hoog. Dit is een windstil gebied (we hebben geluk en het is niet zo groot) en daar motoren we doorheen. Als we Fajal loslaten hebben we eerst nog wind en stroming tegen. Dus met een kleine 4 knopen kachelen we noordwaarts. De wind en golven nemen af en in de middag lopen we 5.5. en soms 6 knopen. De oceaan is heel glad en in combinatie met de zon liep de kleur van de lucht bijna naadloos over in het water. Erg irritant voor je ogen, je moet ze de hele tijd knijpen. Nu begint t weer wat te waaien en kunnen we aan de wind gaan motorzeilen.

De komende dagen blijft het rustig. Richting het weekend krijgen we meer wind.

Het netje is verplaatst naar 13u UTC. Vanmiddag hebben we niemand gehoord. Jammer. We hebben deze oversteek ook een Iridiumnetje. De belminuten mogen op zullen we maar zeggen, want over 30 dagen verlopen ze toch! Het is gewoon fijn om onderling contact te hebben tijdens deze oversteken. Ook eens kijken of we Herb kunnen uitluisteren vanavond en kijken of hij schepen op onze route heeft.

De meiden gaan op tijd lekker slapen. Het is de afgelopen dagen veel te laat geworden. Wij gaan ons tentje opzetten, toch wel lekker een beetje kamperen, en daarna Criminal Minds kijken. "Moet" afgekeken worden. Dat durf ik thuis echt nooit te kijken, veel te eng!

Ga maar eens stoppen!

----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com

Geen opmerkingen:

Een reactie posten