Over drie weken gaat het gebeuren. Van alles het laatste.
Laatste weekend, laatste biertje met vrienden, laatste keer naar de wc in huis.
Laatste keer dat we in dit huis slapen. Bijzonder. Bijzonder bevoorrecht.
Zo voel ik me al weken. Hoe vaak ik ook onze reis beschrijf, onze plannen vertel, over onze plannen vertel, over hoe we alles doen, we zijn echt heel bevoorrecht. Na maanden echte voorbereiding zit het er keihard aan te komen, het vertrek. Hier hebben Marieke en ik al lang naar uitgekeken. Zes jaar geleden kochten we de boot, Frederique zat nog in de Maxi-Cosi, toen spraken we het nog niet uit maar het zaadje werd geplant, over drie weken wordt het tijd om te oogsten. Het is ook echt tijd.
Morgen gaan we naar het Amerikaanse consulaat om de nodige visa proberen te bemachtigen. Dat scheelt veel tijd tijdens de reis en de onzekerheid of je de Amerikaanse Maagdeneilanden, Puerto Rico en eventueel nog de V.S. in mag. Weer wat te regelen, om alles echt goed vooraf te kunnen regelen qua papierwerk moet je echt engelengeduld hebben. Ik prijs me echt gelukkig met mijn lieve engel.
Ondanks het weer van de afgelopen dagen is mijn humeur opperbest. We gaan bijna, veel meer zit er niet in mijn hoofd, time is on our side... thanks Mick.
Succes met de laatste loodjes, wie weet tot onderweg. Groetjes van de verwaaid liggende Drift Away crew in Portsmouth.
BeantwoordenVerwijderenDe laatste loodjes zijn gelukkig niet zwaar! Het zou leuk zijn om elkaar onderweg tegen te komen. We volgen jullie site, overkant al in zicht?
BeantwoordenVerwijderenMooi om te lezen hoe jullie naar deze reis uitkijken! Fijn om jullie maandag nog even te zien... leuk om het avontuur te gaan volgen!
BeantwoordenVerwijderen