Vanochtend, barbaars vroeg om twee uur ging de wekker. opstaan, laatste dingen inpakken, aanhanger achter de auto en we waren er klaar voor. Een hartverwarmend afscheid van (oma) Emmy en het ging gebeuren. De kinderen hieperdepiep en Marieke en ik doodstil en vol verwachting.
Weg uit de vertrouwde omgeving en een huis verruild voor het bestaan van een reiziger. Het was duidelijk een bijzonder ogenblik, welke nog specialer werd door de woorden die de stilte doorbraken, 'bij de volgende kruising linksaf, Rietveldenweg'.
Verder ging de reis uit de kunst, wel veel regen waar we gisteren voor thuis bleven, en nu zitten we in de kuip nog op het droge aan een pilsje lekker op te zijn. Morgen gaan we verder de boot inpakken, het reddingsvlot ophalen en het onderwaterschip in de anti-fouling rollen. Er komen vast nog klussen bij, onze overspannen breinen blijven voorlopig nog wel wat te doen verzinnen.
A bientot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten