Logboek
Tijd:21.00 UTC
Positie:37°12 N en 041°47 W
Afgelegde afstand: 1251 mijl
Nog te gaan: 630 mijl
Scheepsjournaal
Tijdens de heldere nacht heb ik ook een helder moment. De motor draait, de accu's zijn helemaal vol en dus draait de dynamo mee voor spek en bonen. Ik heb nog wel een klusje voor hem. We hebben gisteren gedoucht en al het water wat we nog in losse tankjes hadden laat ik in de drinkwatertank lopen. Ik zet de watermaker aan en na een half uur probeer ik het water om te zien of het al zoet is. Prima. Ik zet de afsluiters zo dat de watermaker direct de tank vult. De dynamo mag voor de stroom zorgen. Ieder zijn taak. Tijd om een hazeslaapje te gaan doen. Rond een uur of vijf haal ik een weerbericht binnen. Eens kijken of Andrea op visite komt. Ze lijkt voorlopig alleen nog in het noorden te blijven en wij krijgen zo'n 25 knopen wind. De watertank is ondertussen helemaal vol. Ik pak een losse 20 liter tank om die te vullen. Eindelijk heb ik ook weer eens een boot in het zicht tijdens de nachtwacht, een Fransoos kruist mijn koers en nadat hij uit de buurt is gaat zijn toplichtje uit. Rare jongens die Fransen.
Het wakker worden aan boord gaat volgens het vaste stramien. Eerst Kathelijn, dan Liedewij, Frederique pakt een boek en dan kijkt Marieke me vanaf de bank aan. Goedemorgen schat. De dag is weer begonnen. We pakken allemaal een bakje thee en ik bak wat broodjes. Marieke roept vanuit de kuip: 'Bas walvissen!'. Vlak bij ons liggen drie enorme potvissen heel rustig in het water. Ze zwemmen rustig zuidwestwaarts. De kinderen schieten snel in hun zwemvesten, dan mogen ze uit de kuip om mee te kijken. Wij pakken de camera en gaan er op af. Als we weer in de buurt zijn gaat de motor uit. We willen ze niet laten schrikken. We knippen foto's alsof ons leven er van af hangt. Wat mooi, en zo dicht bij! Marieke roept dat ik niet te dicht bij moet komen, ze zijn ook echt langer dan onze boot, en waarschijnlijk zwaarder ook. Na een kwartier zijn ze het beu en duiken ze onder. We draaien terug op de koers en ik haal snel de broodjes uit de oven. De onderkantjes zijn heerlijk krokant en zwart. Hmm. Wat een ervaring zeg. Potvissen. We zoeken ze op in de encyclopedie om te zien of het dat ook echt zijn. Nu eerst eens eten. Drie happen verder wordt het eten al weer in de steek gelaten. Dolfijnen! Een groep van een 20 dolfijnen komt even kijken of er belangstelling voor hen is. Dat is er zeker. Zwemvesten aan en naar de boeg. Want daar zitten ze. Een tien minuten blijven ze om ons heen en dan zijn ze weer vertrokken. Marieke haalt de foto's al van het geheugenkaartje. We willen niet dat we de foto's kwijt raken. Hèhè, even verder met het ontbijt. De broodjes zijn snel op nu aan de crackers. Ik smeer er net en en….walvis aan stuurboord! Wat? Hup zwemvesten aan en we draaien bij. Even kijken. Weer zo'n grote zeereus die rustig aan het zwemmen is. De luchtwolken verraden deze mooie beesten. We kunnen best in de buurt komen. Motor weer uit en er naar toe zeilen. Hij richt even zijn kop op(zo groot als ons reddingsvlot) om ons ook te bekijken en zakt door naar het diepe. We kijken beter rond en zien nog een groepje van twee walvissen zwemmen en daarachter zien we nog een stoomwolk van een walvis. Zo te zien zijn we echt in een visgebied terecht gekomen. Wat enorm indrukwekkend. We draaien om en binnen 100 meter ligt er weer een. Even dichtbij kijken. Ook deze zakt als we te dichtbij komen wat dieper in het water. Geen machtsvertoon, gewoon zakken, dan gaan ze wel weg. We leggen de boot weer op koers en zien de volgende reus in ons kielzog zwemmen. Is dit echt waar? Marieke gaat de nieuwe foto's op de computer zetten. We zijn helemaal onder de indruk. Wat een mooie beesten. Als ze bezig is met de computer zit er weer een op een meter of tien naast ons. Even lijkt het of de voorgaande foto's waardeloos zijn want de computer meldt dat we de kaart moeten formateren. Nee he. Snel een ander kaartje en dan schieten we er weer op los, met de camera. We blijven naast dit dier varen totdat hij onder water zakt. Door het heldere oceaanwater zien we duidelijk de potvis op een meter of vijf onder water liggen. Wij varen zachtjes verder en na een minuut of vijf komt hij weer boven en zwemt de andere kant op. We starten de motor en draaien om. Ik wil echt dichterbij komen. Marieke neemt het roer en ik sta voorop met de camera. Klik, klik, klik. Hoeveel foto's? geen idee, het kan niet teveel zijn. Hier is more gewoon more. We komen nog dichterbij en dan zien we zijn rug krommen. Hij gaat duiken! Dan kromt de rug verder en dan komt de staart boven water, heel rustig. Als een afscheidsgroet wuift de staart en dit prachtige zoogdier glijdt de diepte in. Yesss! We hebben de staart! Wat gaaf, zag je dat, oh
Wat mooi. We staan helemaal blij en opgewonden te zijn als een Gooise dame bij een schatkist. Het is ook zeldzaam ook. Zoveel potvissen. Om ons heen zien we her en der stoompluimpjes. Het is hier echt walvisgebied. Nu is het wel tijd dat we weer verder gaan. We zijn al een paar uur aan het kijken. Zo komen we nooit in Horta. We zouden hier echt de hele dag tussen de walvissen willen liggen, het is zo mooi. De koers wordt weer opgepikt en we varen verder. Het is vandaag weer zonnig en warm.
We zakken af naar de 37° noorderbreedte. Tropische storm Andrea houdt huis langs de Amerikaanse kust en wij krijgen er ook iets van mee. Met zestig mijl naar het zuiden houden we wat extra afstand tot de kern van de depressie. De voorspelling van de winden zijn nog niet dramatisch, maar mocht ze (Andrea) toch wat zuidelijker dan voorspeld komen hebben we meer tijd om te reageren. We ruimen de ontbijtspullen op en Marieke gaat met de zender bekijken met schepen in de buurt wat die van het weer vinden. Ondertussen belt de Mero om te kijken hoe het hier aan boord is en ook om even te vertellen hoe het bij hen gaat. Ik stuur de Annalena ook nog even een smsje. Wat een communicatie allemaal. Als dat alles voorbij is vul ik de dieseltank nog op met de diesel uit de twee jerrycans aan dek. Nu is het rustig, dus dit is ideaal. Dan is het voor mij tijd om wat bij te slapen. Ondertussen doet Marieke met de meiden school.
Om half vier kom ik weer uit de kooi, helemaal fris. De kinderen zijn nog steeds bezig met school, maar het loopt nu wel ten einde. Ze gaan lekker knutselen, maken broches en armbandjes. Ze vermaken zich prima. Marieke zet zich aan de laatste scheepsjournalen, bijna alles gecontroleerd en up to date. Wat een verhaal wordt het zo. Als ik later dementerend in Avondrood zit kunnen de verpleegsters er mooi uit voorlezen.
Ik heb de kinderen pannenkoeken beloofd. Het was rommelig. De meiden zijn druk. Er zal dus echt wel een weersverandering komen. Het komt ook door de netjes. We hebben om 19 UTC contact met wat schepen, om 19.30 UTC luisteren we naar Herb en om 20.00 UTC hebben we radiocontact met de andere Nederlandse schepen. We zijn er voor wat betreft het weer weer wijzer van geworden. Eric, van de Vrijheid, bespreekt gedetailleerd het weer voor de komende dagen. Zo te horen is hij er druk mee geweest. Het is fijn dat hij dat doet.
Wij hebben nu nog steeds weinig wind en gaan met de motor aan de nacht in.
----------
radio email processed by SailMail
for information see: http://www.sailmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten